Eregraf en Monument Oranje Vrijbuiters
Onthulling 1947
In maart 1946 - ruim twee jaar na hun executie werden de 18 gefusilleerde Oranje Vrijbuiters in een massagraf gevonden. De Oranje Vrijbuiters werden opgegraven, geïdentificeerd en aanvankelijk ongekist neergelegd in een massagraf op de Algemene Begraafplaats in Den Haag. Na het vrijgeven van de stoffelijke resten, vond op initiatief van enkele van de nabestaanden op één maart 1946 de herbegrafenis plaats op de 3e Algemene Begraafplaats "Tolsteeg" in Utrecht.
Op 10 mei 1947 was er een uitgebreid programma gewijd aan de onthulling van het monument. De sfeer zo kort na de oorlog en de herbegrafenis waren nog vers in het geheugen. Dit rechtvaardigde dat de onthullingsplechtigheid omlijst werd met militaire eer, zang van Zangvereniging Euterpe en klanken van de Postfanfare.
Op 10 mei 1947 was er een uitgebreid programma gewijd aan de onthulling van het monument. De sfeer zo kort na de oorlog en de herbegrafenis waren nog vers in het geheugen. Dit rechtvaardigde dat de onthullingsplechtigheid omlijst werd met militaire eer, zang van Zangvereniging Euterpe en klanken van de Postfanfare.
Op 10 mei 1947 werd door Quintus van Koetsveld, de broer van Oranje Vrijbuiter Hans van Koetsveld, het Eregraf en Monument voor de Oranje Vrijbuiters onthuld. Op dat moment zou niemand kunnen voorspellen dat het monument exact 60 jaar later opnieuw onthuld zou worden en zéker niet dat dit opnieuw door dezelfde persoon zou gebeuren.
Onthulling 2007
In de aula van de derde Algemene Begraafplaats “Tolsteeg” in Utrecht, heet de voorzitter van de stichting, Henk Kerkhof, ongeveer zeventig nabestaanden en familie welkom voor de heronthulling van het eregraf en het monument voor de Oranje Vrijbuiters. (zie fotoimpressie pagina "Foto & Film").
Na zijn toespraak namens de stichting en een persoonlijk woord, begeven alle aanwezigen zich naar het bijzonder fraai herstelde graf en monument voor de bloemlegging namens de stichting. Dit gebeurt door Quintus van Koetsveld, die precies zestig jaar geleden dit ook heeft gedaan tijdens de onthulling van het monument in 1947.
Na een minuut stilte vindt bloemlegging door alle nabestaanden en familie plaats, waarna teruggegaan wordt naar de aula. Onder het nuttigen van een hapje en drankje, wordt nagepraat en vindt men elkaar in gedachtewisselingen over de oorlog.
De zeer positieve uitlatingen die de bestuursleden van de stichting mochten aanhoren bij het afscheid, geeft de voldoening dat de eerste inzet van de stichting, namelijk het in ere doen herstellen van eregraf en monument voor de Oranje Vrijbuiters, geslaagd is
Na zijn toespraak namens de stichting en een persoonlijk woord, begeven alle aanwezigen zich naar het bijzonder fraai herstelde graf en monument voor de bloemlegging namens de stichting. Dit gebeurt door Quintus van Koetsveld, die precies zestig jaar geleden dit ook heeft gedaan tijdens de onthulling van het monument in 1947.
Na een minuut stilte vindt bloemlegging door alle nabestaanden en familie plaats, waarna teruggegaan wordt naar de aula. Onder het nuttigen van een hapje en drankje, wordt nagepraat en vindt men elkaar in gedachtewisselingen over de oorlog.
De zeer positieve uitlatingen die de bestuursleden van de stichting mochten aanhoren bij het afscheid, geeft de voldoening dat de eerste inzet van de stichting, namelijk het in ere doen herstellen van eregraf en monument voor de Oranje Vrijbuiters, geslaagd is
Opvallend
Op de website van de oorlogsgravenstichting vonden we van Leo Fischer een document, opgesteld door een ambtenaar van de gemeente Den Haag. Hieruit blijkt dat Leo Fischer door Ilse Loewenstein is herkend op 14 november 1945. Ilse is de zus van Oranje Vrijbuiter Heinz Loewenstein. Dit is opvallend omdat hierboven de Oranje Vrijbuiters in maart van 1946 in een massagraf zijn gevonden en herbegraven op begraafplaats Tolsteeg in Utrecht.
Op beide foto's de heer Quintus van Koetsveld.
